Μάιος 21, 2024. Ελλάδα.
Οι πρόσφατες παρατηρήσεις ρωσικών στρατιωτικών αεροσκαφών στο αεροδρόμιο της Τζέρμπα, ενός τυνησιακού νησιού κοντά στα σύνορα με τη Λιβύη, έστρεψαν τα φώτα της δημοσιότητας στον πιθανό ρόλο της Ρωσίας στην Τυνησία.
Σύμφωνα με την Ιταλίδα καθηγήτρια Μικέλα Μερκούρι, καθηγήτρια γεωπολιτικής της Μέσης Ανατολής στο Πανεπιστήμιο Niccolò Cusano και ερευνήτρια στο Παρατηρητήριο για τον φονταμενταλισμό και την τζιχαντιστική τρομοκρατία στο Πανεπιστήμιο της Καλαβρίας, η Τυνησία δεν είναι μόνο το κομμάτι που λείπει για τη ρωσική επέκταση στη Βόρεια Αφρική, αλλά και στρατηγική χώρα στον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών από τα νότια σύνορα της Ευρώπης.
Σε συνέντευξη της στην «Agenzia Nova», η Μερκούρι σημειώνει ότι «η Ρωσία είναι ήδη παρούσα στην Αλγερία, τον κύριο προμηθευτή φυσικού αερίου στην Ιταλία, και έχει δημιουργήσει σχέσεις με άλλες χώρες στη Βόρεια Αφρική, το Σαχέλ και την ηπειρωτική Αφρική».
Η Ρωσία κρύβει πολλά χαρτιά στο μανίκι της
Η ειδικός προειδοποιεί ότι «αυτή η σχέση θα μπορούσε να εδραιωθεί ακόμη περισσότερο επειδή η Ρωσία κρύβει πολλά χαρτιά στο μανίκι της, πουλάει όπλα και προμηθεύει σιτηρά στην Τυνησία καθώς και στην Αλγερία και σε άλλες χώρες που το έχουν μεγάλη ανάγκη.
Αυτό σίγουρα θα μπορούσε να θέσει υπό σοβαρή αμφισβήτηση όχι μόνο το Σχέδιο Ματέι, αλλά και τη σταθερότητα της ιταλικής και ευρωπαϊκής πολιτικής έναντι των μεταναστευτικών ροών».
«Τώρα είναι ξεκάθαρο – υπογραμμίζει η Μερκούρι στη «Nova» – ότι αυτή τη στιγμή ο Τυνήσιος πρόεδρος, Κάις Σαϊέντ, με κάποιο τρόπο βρίσκει τον εαυτό του σε θέση να έχει το προνόμιο να επιλέξει αν θα έρθει πιο κοντά στη Ρωσία ή θα διατηρήσει τις σχέσεις του με την Ευρώπη.
Μάλλον θα παίξει και στα δύο γήπεδα, τόσο σε αυτό της Ιταλίας όσο και στο Piano Mattei και σαφώς στο ρωσικό γιατί ωφελείται και από τα δύο».
Η Ευρώπη πρέπει να είναι συνεκτική
Σύμφωνα με την εμπειρογνώμονα, αυτό αποτελεί πρόβλημα για την Ιταλία «γιατί θα μπορούσε να δει μια αύξηση των μεταναστευτικών ροών από την Τυνησία, όπως συνέβη στην ανατολική Λιβύη, αλλά υπάρχουν δύο στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Η πρώτη είναι αυτή των ευρωεκλογών και γενικότερα της Ευρώπης, γιατί αν σε αυτήν την περίπτωση η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν δείξει ότι είναι πραγματικά ενωμένη και συνεκτική στην υποστήριξη του σχεδίου Mattei , δεν θα μπορέσουμε ποτέ να έχουμε δύναμη, συμπαγή και μαζικότητα. κριτική ικανή να λειτουργήσει ως αντίβαρο στο ρωσικό μακρύ χέρι και στις δελεαστικές προτάσεις του Κρεμλίνου που, όπως αναφέρθηκε, έχουν τη μορφή όπλων, σιτηρών και υποστήριξης και πολλά άλλα».
Ωστόσο, αρκεί να υπενθυμίσουμε στις αρχές της Τυνησίας ότι οι εξαγωγές από την Τυνησία προς την Ιταλία το πρώτο τετράμηνο του 2024 κατέγραψαν αύξηση 12,4% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο, φθάνοντας τα 4.057 δισεκατομμύρια δηνάρια (1.211 δισεκατομμύρια ευρώ).
Το «Made in Italy» προς την Τύνιδα μειώθηκε κατά 15%, από 3.482 δισεκατομμύρια δηνάρια (1.039 δισεκατομμύρια ευρώ) τους πρώτους τέσσερις μήνες του 2023 σε 2,959 δισεκατομμύρια δηνάρια το 2024 (883,28 δισεκατομμύρια ευρώ).
Ενώ το εμπορικό ισοζύγιο της Τυνησίας είναι πλεονασματικό με την Ιταλία για 327 εκατ. ευρώ, είναι ελλειμματικό με ορισμένες χώρες όπως η Κίνα (-757 δισ. ευρώ), η Ρωσία (-655 δισ. ευρώ), η Αλγερία (-426 δισ. ευρώ) και η Τουρκία (- 284 δισεκατομμύρια ευρώ).
Με άλλα λόγια: ενώ η Ιταλία έχει αλλάξει ουσιαστικά τη δυναμική του εμπορίου της υπέρ της Τυνησίας σε μια στιγμή οικονομικής δυσκολίας, άλλες χώρες συνεχίζουν να επιδιώκουν τα συμφέροντά τους από εμπορική άποψη.
«Ο άλλος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη – εξηγεί η καθηγήτρια στη «Nova» – είναι ότι μετά από πολύ καιρό, ακριβώς λόγω της επέκτασης της ρωσικής παρουσίας στη Βόρεια Αφρική και το Σαχέλ, οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται τελικά να ενδιαφέρονται ξανά για την ήπειρο. «Μια περιοχή που μέχρι στιγμής δεν έχουν θεωρήσει ως πραγματικά στρατηγική».
Η ειδικός διατυπώνει την υπόθεση ότι «η Ουάσιγκτον θέλει να δράσει στην Αφρική μέσω της Ευρώπης ειδικά χάρη στην Ιταλία, τη χώρα που πλήττεται περισσότερο από τα μεταναστευτικά ρεύματα που θα μπορούσαν να αυξηθούν λόγω της ρωσικής παρουσίας. Η χώρα μας λοιπόν βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σύνθετη επιλογή, δηλαδή αυτή της υποστήριξης της εντελώς αντιρωσικής ατλαντιστικής γραμμής, με κίνδυνο να αυξηθούν οι αφίξεις μεταναστών ή αν θα υιοθετήσει μια αποστασιοποιημένη προσέγγιση».
Μια εύλογη υπόθεση, συνεχίζει η Μικέλα Μερκούρι, δεδομένου ότι «η αμερικανική κυβέρνηση, λόγω των επικείμενων εκλογών, και κυρίως επειδή οι ΗΠΑ εμπλέκονται ήδη στις συγκρούσεις της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής, με όλα τα προβλήματα που απορρέουν από αυτές, μπορεί να μην θέλει να εκτίθεται ακόμη και στην Αφρική».
—
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής
ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής.
Ακολουθείστε @Valkaniko