Ένας υπερηχητικός πύραυλος κρουζ, που παράγεται στο πλαίσιο ενός κοινού ινδο-ρωσικού έργου, είναι μια αναβαθμισμένη έκδοση του ρωσικού αντιπλοϊκού πυραύλου Yakhont. Διακρίνεται για την ευελιξία του, καθώς μπορεί να εκτοξευθεί από χερσαίες, αεροπορικές, θαλάσσιες και υποβρύχιες πλατφόρμες.
Είναι ένας από τους ταχύτερους πυραύλους κρουζ στον κόσμο, με ταχύτητα Mach 3 και βεληνεκές έως και 500 χιλιόμετρα. Διακρίνεται για την ακρίβειά του στην προσβολή στόχων και την καταστροφική του ισχύ, καθώς είναι ικανός να μεταφέρει μια συμβατική, υψηλής εκρηκτικότητας κεφαλή βάρους μεταξύ 200 και 300 κιλών.
Το BrahMos αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο των αμυντικών δυνατοτήτων και των δυνάμεων αποτροπής της Ινδίας και ήταν ένα από τα πιο σημαντικά όπλα στα οποία βασίστηκαν οι Ινδικές Ένοπλες Δυνάμεις στις επιθέσεις τους εναντίον του Πακιστάν κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής κλιμάκωσης που ξέσπασε μεταξύ των δύο πλευρών τον Μάιο του 2025.
Στις αρχές Αυγούστου του ίδιου έτους, ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι απείλησε να χρησιμοποιήσει ξανά τον BrahMos εάν το Πακιστάν διέπραττε «άλλη μια εχθρική πράξη», περιγράφοντας τον πύραυλο ως ζωτικό μέρος της στρατιωτικής ισχύος της Ινδίας και ισχυριζόμενος ότι «ενστάλαξε φόβο στις καρδιές των εχθρών μας».
Ιστορία ανάπτυξης και κατασκευής
Η BrahMos Aerospace ιδρύθηκε ως κοινοπραξία μεταξύ του Οργανισμού Έρευνας και Ανάπτυξης Άμυνας (DRDO) του Ινδικού Υπουργείου Άμυνας και της ρωσικής Mashinostroyenie, βάσει συμφωνίας που υπεγράφη από την Ινδία και τη Ρωσία το 1998.
Η συνεργασία είχε ως στόχο την παραγωγή ενός υπερηχητικού πυραύλου κρουζ, με την ονομασία BrahMos, ένας συνδυασμός των ονομάτων του ποταμού Βραχμαπούτρα στην Ινδία και του ποταμού Μόσχα στη Ρωσία. Στη νέα εταιρεία ανατέθηκαν τα καθήκοντα του σχεδιασμού, της ανάπτυξης, της κατασκευής και στη συνέχεια της εμπορίας του πυραύλου.
Το περίπτερο της BrahMos στην Αεροπορική Έκθεση της Σιγκαπούρης στο Εκθεσιακό Κέντρο Changi τον Φεβρουάριο του 2024 (Reuters)
Το εγκεκριμένο κεφάλαιο της εταιρείας ανερχόταν σε 250 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Η Ινδία κατείχε το 50,5% του έργου, παρέχοντας χρηματοδότηση περίπου 126 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ, ενώ η Ρωσία κατείχε το 49,5%, με χρηματοδότηση περίπου 124 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ.
Το 1999, ξεκίνησαν οι εργασίες για την ανάπτυξη του πυραύλου και τον Ιούνιο του 2001, πραγματοποιήθηκε η πρώτη επιτυχημένη δοκιμή του πυραύλου BrahMos στην περιοχή Οντίσα της Ινδίας. Την ίδια χρονιά, εισήλθε στην παγκόσμια εμπορική αγορά και παρουσιάστηκε στην έκθεση MAKS 1 στη ρωσική πρωτεύουσα, Μόσχα .
Η ανάπτυξη του πυραύλου προέκυψε από την ανταλλαγή τεχνολογικών δυνατοτήτων μεταξύ των δύο εταίρων, με τον Οργανισμό Έρευνας και Ανάπτυξης Άμυνας της Ινδίας να αναπτύσσει βασικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένων συστημάτων αδρανειακής πλοήγησης, λογισμικού αποστολών και κινητών εκτοξευτών.
Ενώ η ρωσική εταιρεία Mashinostroyenniy υποστήριξε το έργο με την τεχνογνωσία της σε κινητήρες αεριωθούμενης πρόωσης, μαζί με μια σειρά από τεχνολογίες που σχετίζονται με διαστημικά συστήματα και οχήματα εκτόξευσης, η παραγωγή του νέου πυραύλου βασίστηκε σε έναν βελτιωμένο σχεδιασμό του ρωσικού πυραύλου κρουζ Yakhont (Onyx), ο οποίος κατασκευάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Ο πύραυλος BrahMos βρίσκεται υπό ανάπτυξη εδώ και δεκαετίες, έχοντας σημειώσει σημαντικές προόδους σε διάφορες πτυχές, όπως ο εξωτερικός σχεδιασμός, το βεληνεκές, η ταχύτητα, οι μηχανικές, οι ηλεκτρικές και οι τεχνολογίες λογισμικού.
Ο αρχικός σχεδιασμός του πυραύλου περιοριζόταν σε εκτόξευση από θαλάσσιες πλατφόρμες, αλλά οι μεταγενέστερες εκδόσεις επέκτειναν το επιχειρησιακό του εύρος ώστε να περιλαμβάνει χερσαίες και αεροπορικές επιθέσεις, καθώς και εκτόξευση από υποβρύχιες πλατφόρμες που βρίσκονται δεκάδες μέτρα κάτω από το νερό.
Πύραυλοι BrahMos στην παρέλαση για την Ημέρα της Δημοκρατίας στο Νέο Δελχί το 2006
Το 2008, η ιδιοκτησία της ινδικής κρατικής εταιρείας Celtec, η οποία κατασκεύαζε και ενσωμάτωνε εξαρτήματα και πυραυλικά συστήματα BrahMos, μεταβιβάστηκε στην BrahMos Aerospace, συμβάλλοντας στην κάλυψη των αυξανόμενων απαιτήσεων του Ινδικού Στρατού και Ναυτικού για το πυραυλικό σύστημα BrahMos.
Μέχρι τον Ιούνιο του 2016, η Ινδία είχε δεσμευτεί για επιχειρησιακό βεληνεκές 300 χιλιομέτρων για τους πυραύλους της, πριν από την ένταξή της στο Καθεστώς Ελέγχου Πυραυλικής Τεχνολογίας. Με την επίσημη ένταξή της στο καθεστώς, έχει καταστεί ικανή να αναπτύσσει και να αναπτύσσει πυραύλους με βεληνεκές που υπερβαίνουν το προηγούμενο όριο, έως και 500 χιλιόμετρα.
(Indian media)
—
ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
