Παρόλο που το κομμουνιστικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζα είχε διακόψει τις πολιτικές και διπλωματικές σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες και πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η οικονομία παρέμεινε σημείο σύνδεσης.
Παρά την έλλειψη επίσημων επισκέψεων και διπλωματικών ανταλλαγών, κατά την περίοδο της συγκεντρωτικής οικονομίας, η Αλβανία λάμβανε πολλά χρήματα από ευρωπαϊκές και αμερικανικές χώρες.
Για να αποσύρουν ξένο νόμισμα από αυτές τις χώρες, οι αλβανικές χρηματοπιστωτικές δομές είχαν δημιουργήσει ένα ολόκληρο δίκτυο τραπεζικών λογαριασμών σε αυτά τα κράτη.
Μια μυστική αλληλογραφία μεταξύ του Υπουργείου Οικονομικών, της Κρατικής Τράπεζας, του Υπουργείου Εμπορίου και του Υπουργείου Εξωτερικών παρέχει λεπτομέρειες για το πώς λειτουργούσε αυτό το δίκτυο τραπεζικών λογαριασμών που χρησιμοποιούνταν για την ανάληψη ξένου συναλλάγματος.
Στην αλληλογραφία του Μαρτίου 1976, αποκαλύπτεται ότι η Κρατική Τράπεζα είχε τραπεζικούς λογαριασμούς σε 12 αμερικανικές τράπεζες, παρόλο που επίσημα και πολιτικά τη θεωρούσε εχθρικό κράτος.
Συνολικά, ο αριθμός των τραπεζικών λογαριασμών σε διαφορετικά νομίσματα ξεπέρασε τους 50.
Αυτοί οι λογαριασμοί χρησιμοποιούνταν για τρεις κύριους λόγους: για την ανάληψη εμβασμάτων από τους μετανάστες, για τις κινήσεις εξωτερικού εμπορίου και για το εισόδημα που παρείχε η «Εταιρεία Επιτροπών», η οποία διαχειριζόταν τις κληρονομιές των Αλβανών στο εξωτερικό.
Αυτό που προκύπτει από αυτή την μυστική ανταλλαγή επιστολών είναι ότι η Αλβανία είχε άμεσες εμπορικές σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής τη δεκαετία του 1970 και αντάλλασσε εκεί φασκόμηλο και εκχύλισμα τανίνης.
Από αυτό το εμπόριο, κέρδιζε σημαντικά ποσά δολαρίων. Το ξένο νόμισμα που κέρδιζε μέσω αυτού του δικτύου τραπεζικών λογαριασμών ήταν περίπου 10 εκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Εκτός από τις αμερικανικές τράπεζες, το κομμουνιστικό καθεστώς της Αλβανίας διατηρούσε τραπεζικούς λογαριασμούς στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ελβετία, την Ολλανδία, τη Σουηδία, το Βέλγιο, την Αγγλία, τη Γερμανία και τον Καναδά.
Το αλβανικό κράτος διατηρούσε επίσης 18 τραπεζικούς λογαριασμούς που χρησιμοποιούσε ως προθεσμιακές καταθέσεις, όπου τηρούνταν πάνω από το 85% των κεφαλαίων σε ελεύθερο νόμισμα, οι οποίοι βρίσκονταν σε μεγάλες τράπεζες στη Γαλλία, την Ελβετία, την Ιταλία, την Αυστρία και το Βέλγιο.
Για να εξασφαλίσει ξένο νόμισμα, το αλβανικό κράτος είχε δημιουργήσει διάφορους χρηματοοικονομικούς μηχανισμούς, συμπεριλαμβανομένου ενός δικτύου ειδικών καταστημάτων και μιας εταιρείας που ασχολούνταν με τη διαχείριση περιουσιακών στοιχείων που οι Αλβανοί είχαν κληρονομήσει στο εξωτερικό. Αυτοί οι μοναδικοί χρηματοοικονομικοί μηχανισμοί έκλεισαν με την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος που επέφερε το άνοιγμα της χώρας και την εφαρμογή της οικονομίας της αγοράς.
Gazeta Tema
—
ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
