Ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στο Βελιγράδι (2001-2004), Γουίλιαμ Μοντγκόμερι, δήλωσε σε συνέντευξή του στη σερβική εφημερίδα Danas ότι η κατάσταση στην περιοχή «γίνεται δυνητικά βίαιη και ασταθής».
«Υπάρχουν πολλές καταστάσεις, ειδικά στο Κοσσυφοπέδιο, αλλά και στη Βοσνία, όπου οι άνθρωποι είναι πολύ θυμωμένοι μεταξύ τους και μπορεί να ξεσπάσει βία, και αυτό είναι το επιχείρημά μου, και γι’ αυτό πιστεύω ότι πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή σε αυτό. Ειλικρινά, η Δύση… έχει άλλα προβλήματα στα οποία πρέπει να επικεντρωθεί. Έχουν τεράστια προβλήματα στη Γαλλία, τη Γερμανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, παντού. Και έτσι, νομίζω, σε κάποιο βαθμό, παραμελούν αυτήν την περιοχή. Και νομίζω ότι αυτό είναι λάθος».
Δηλώνει ότι η κατάσταση αυτή θα συνεχιστεί όπως είναι τώρα.
«Ανησυχώ ότι θα συνεχιστεί όπως είναι τώρα, αφήνοντας αυτές τις χώρες, αυτά τα μέρη, ως χώρες τρίτης κατηγορίας χωρίς ισχυρή οικονομική ανάπτυξη, χωρίς την ευκαιρία να προχωρήσουν πραγματικά, επειδή πρέπει να υπάρξει αλλαγή. Έτσι, το πιθανό κακό αποτέλεσμα είναι – δεν υπάρχει καμία αλλαγή και όλα θα συνεχίσουν όπως πριν. Το χειρότερο σενάριο είναι ότι θα μπορούσε να ξεσπάσει βία. Για παράδειγμα, έχετε την κατάσταση στη Βοσνία τώρα που αφορά τον Πρόεδρο Ντόντικ, και αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί προσεκτικά, ώστε να μην οδηγήσει σε βία».
Όσον αφορά τις προσδοκίες της κυβέρνησης Τραμπ για τα Βαλκάνια, λέει ότι είχε υψηλές προσδοκίες.
«Είχα υψηλές προσδοκίες επειδή ο Πρόεδρος Τραμπ έχει δείξει σε όλο τον κόσμο ότι είναι έτοιμος να αναλάβει νέες θέσεις και να αλλάξει τα πράγματα. Και ήλπιζα ότι θα το έκανε αυτό τώρα στα Βαλκάνια. Όχι ακόμα, αλλά απομένουν περισσότερα από τρία χρόνια στη διοίκησή του. Και ελπίζω πραγματικά ότι θα ενδιαφερθεί, γιατί με το στυλ του – αν δει ότι τα πράγματα δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε, δεν φοβάται να τα αλλάξει αν αποφασίσει να το κάνει».
Ο Μοντγκόμερι προσθέτει ότι δεν βλέπει επιστροφή στην εξύμνηση των Κάρατζιτς, Μλάντιτς, Μιλόσεβιτς, Τούτζμαν ή των πολιτικών τους.
«Δεν βλέπω επιστροφή στην πολιτική τους στην περιοχή, τελεία και παύλα. Δεν το βλέπω αυτό. Δεν το βλέπω. Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία ιδρύθηκε με τον συγκεκριμένο σκοπό να φέρει περισσότερη ειρήνη, ασφάλεια και συνεργασία στην περιοχή. Αυτός ήταν ο δηλωμένος στόχος τους. Και μάλιστα, στην περίπτωση αυτής της περιοχής, νομίζω ότι απέτυχε σε αυτή τη βασική αποστολή επειδή ο Ζόραν Τζίντζιτς δολοφονήθηκε, εν μέρει, τουλάχιστον εν μέρει, λόγω της ανάγκης συνεργασίας με το Δικαστήριο της Χάγης. Και νομίζω ότι μέχρι σήμερα, οι απόψεις σε αυτήν την περιοχή για τον πόλεμο παραμένουν τόσο ισχυρές και διχασμένες όσο ποτέ.»
Λέει ότι ο ύπατος εκπρόσωπος στη Βοσνία έκανε ένα τεράστιο λάθος όταν εναντιώθηκε στον Ντόντικ.
«Το έκανε αυτό σε συνεργασία με τον πρώην πρέσβη των ΗΠΑ, ο οποίος τώρα έχει αποχωρήσει. Αλλά ήταν λάθος να του αντιταχθούμε, επειδή αυτό μόνο επιδείνωσε την κατάσταση. Μπορώ να πω ότι και άλλοι ανώτεροι αξιωματούχοι είχαν προβλήματα με τον Ντόντικ και ότι η ΕΕ τους είπε να το αφήσουν στην ησυχία του, και αυτός ο ανώτερος αξιωματούχος δεν το άκουσε αυτό και δημιούργησε κάποια αστάθεια στην περιοχή», δήλωσε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Danas ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στο Βελιγράδι, Γουίλιαμ Μοντγκόμερι.
Όταν ρωτήθηκε για τον βομβαρδισμό της Σερβίας το 1999, απάντησε:
«Νομίζω ότι συνέβη επειδή η Δύση, και ιδιαίτερα η Μαντλίν Όλμπραϊτ, η Υπουργός Εξωτερικών μας, μισούσε τον Μιλόσεβιτς και τον κατηγορούσε για τα προβλήματα στη Βοσνία και την Κροατία. Και μπορώ να σας πω, για δέκα χρόνια, από το 1990 έως το 2000, ανησυχούσαμε για το Κόσοβο.
Γιατί;
Ενώ οι μάχες γίνονταν στην Κροατία και τη Βοσνία, ανησυχούσαμε για το Κόσοβο. Και με τρέλαινε επειδή ήθελα να αφιερώσω περισσότερο χρόνο και προσοχή στις μάχες που γίνονταν τότε. Αλλά ανησυχούσαμε επειδή, αν κοιτάξετε τη Βοσνία και την Κροατία, η βία περιοριζόταν σε αυτά τα μέρη. Αλλά υπήρχαν κάθε είδους παράγοντες στο Κόσοβο εκτός της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Υπήρχαν από τη Βουλγαρία, την Ελλάδα, τη Βόρεια Μακεδονία, την Αλβανία – όλοι είχαν συμφέρον στο Κόσοβο. Και οι πιθανότητες να εξαπλωθεί ο πόλεμος στο Κόσοβο σε αυτές τις άλλες περιοχές ήταν πραγματικά υψηλές. Αφιερώσαμε πολύ χρόνο σε αυτό το θέμα. Είχαμε πολλές επισκέψεις εδώ. Ο Χόλμπρουκ, άλλοι ήρθαν, μίλησαν με τον Μιλόσεβιτς, κ.λπ. Δημιουργήσαμε ειρηνευτικές δυνάμεις στο Κόσοβο, κ.λπ., οι οποίες δεν ήταν πραγματικά πολύ αποτελεσματικές. Αλλά όλα αυτά οδήγησαν στην απόφαση να βομβαρδιστεί το Βελιγράδι. Και μετά το Κόσοβο.
Και ο τρόπος που έγινε, λυπάμαι που το λέω, ήταν ότι έγινε μια συνάντηση στο Ραμπουγιέ. Στη διάσκεψη παρευρέθηκαν οι ηγέτες του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου και οι Σέρβοι. Και μετά από λίγες μέρες περίπου, εμφανίστηκε ένα έγγραφο υπογεγραμμένο από τον Απελευθερωτικό Στρατό του Κοσσυφοπεδίου, και η Σερβία αρνήθηκε να το υπογράψει. Ο Χένρι Κίσινγκερ είπε ευθέως ότι καμία κυβέρνηση στον κόσμο δεν θα υπέγραφε αυτό το έγγραφο επειδή απαιτούσε να επιτραπεί σε περίπου 60.000 στρατιώτες να περάσουν από όλη τη Σερβία, συμπεριλαμβανομένου του Κοσσυφοπεδίου. Και ο Κίσινγκερ και άλλοι είπαν ότι κανείς δεν θα το υπέγραφε.
Έτσι, κανείς δεν υπέγραψε. Και την επόμενη μέρα, ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί. Και νομίζαμε ότι οι βομβαρδισμοί θα διαρκούσαν μία ή δύο μέρες.
Και τότε ο Μιλόσεβιτς συνήλθε και είπε: «Εντάξει, θα το κάνουμε».
Σκέφτηκε ο Μιλόσεβιτς: θα βομβαρδίσουν για μία ή δύο μέρες, και μετά θα σταματήσουν και θα συνέλθουν. Και οι δύο πλευρές έκαναν λάθος εκτίμηση. Και οι δύο πλευρές έκαναν λάθος.
Και το ΝΑΤΟ βρισκόταν σε αυτή τη θέση όπου έπρεπε να δουλέψουμε σαν τρελοί για να πείσουμε το ΝΑΤΟ να συμφωνήσει στους βομβαρδισμούς. Δεν ήταν εύκολο. Η Ελλάδα ήταν εντελώς αντίθετη. Κάποιες άλλες χώρες ήταν επίσης εντελώς αντίθετες. Αλλά τελικά το περάσαμε. Και τότε το πρόβλημα έγινε, ειλικρινά, ότι δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε τους βομβαρδισμούς. Γιατί αν τους σταματούσαμε, οι χώρες του ΝΑΤΟ δεν θα συμφωνούσαν ποτέ να τους ξαναρχίσουν. Αυτή η ηλίθια εκστρατεία, που νομίζαμε ότι θα διαρκούσε δύο μέρες, συνεχίστηκε.
Και κάθε μέρα έπρεπε να βρίσκουμε νέους στόχους, μεταξύ των οποίων δυστυχώς ήταν και η κινεζική πρεσβεία.
Γιατί αν σταματούσαμε τους βομβαρδισμούς, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να τους ξαναρχίσουμε.
Και μετά πήραμε κάποιες τρομερές αποφάσεις. Νομίζω ότι η απόφαση, για παράδειγμα, να βομβαρδίσουμε το RTS, ήταν τρομερή.
Δηλαδή, το ανακοινώσαμε. Ήξεραν ότι θα το κάναμε, αλλά ήταν μια κακή απόφαση. Αλλά ούτως ή άλλως, γι’ αυτό συνεχίσαμε τους βομβαρδισμούς. Και νομίζω ότι όλο αυτό, ειλικρινά, ήταν ένα λάθος.
Novosti.rs
—
ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
