Ιούνιος 7, 2023. Ελλάδα.
Μεταφέρουμε τις θέσεις του Ρώσου αναλυτή Έγκορ Λισοβένκο για «την αναγκαιότητα της επιστροφής των πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία», όπως δημοσιεύεται από τον ‘ευρασιατικό ρυθμό’, ως μια σφαιρική ενημέρωση για τη ρωσική αυτή κίνηση που προκάλεσε πολλές αντιδράσεις στις χώρες της Ευρώπης αλλά και τις ΗΠΑ.
Ο παγκόσμιος μετασχηματισμός του διεθνούς συστήματος απαιτεί από τη Λευκορωσία και τη Ρωσία να λάβουν αποφασιστικά μέτρα για να διασφαλίσουν την εθνική τους ασφάλεια.
Η κατάσταση στην Ουκρανία, η επιθετική ρητορική των χωρών του ΝΑΤΟ, οι προετοιμασίες της Πολωνίας για επιθετικές στρατιωτικές επιχειρήσεις – αυτό και πολλά άλλα ώθησαν το Μινσκ και τη Μόσχα να προβούν σε ενέργειες που ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς μόλις πριν από λίγα χρόνια.
Εκτός από την ανάπτυξη μιας περιφερειακής ομάδας στρατευμάτων στη Δημοκρατία της Λευκορωσίας, καθώς και την ανάπτυξη συνεργασίας στη στρατιωτική-βιομηχανική σφαίρα, και οι δύο χώρες αποφάσισαν να κάνουν το πιο σοβαρό βήμα στην ιστορία τους – να επιστρέψουν τα τακτικά πυρηνικά όπλα (TNW) στο Λευκορωσικό έδαφος.
Είχαν αποσυρθεί το 1996
Είναι γνωστό ότι οι τελευταίες πυρηνικές κεφαλές που παρέμειναν εδώ μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ αποσύρθηκαν από τη δημοκρατία το 1996 στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Την ίδια στιγμή, οι τότε δυτικοί «εταίροι» του Μινσκ υποσχέθηκαν να μην επιβάλουν οικονομικές ή άλλες κυρώσεις στη χώρα όσο η δημοκρατία θα παραμείνει απαλλαγμένη από πυρηνικά. Στη συνέχεια, όλες αυτές οι υποσχέσεις ξεχάστηκαν επιτυχώς και ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, η Λευκορωσία άρχισε να δέχεται πιέσεις τόσο από τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πολυάριθμοι περιορισμοί έχουν επιβληθεί στη Λευκορωσία τις τελευταίες δεκαετίες και από τα τέλη του 2020, μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος μετά τις προεδρικές εκλογές, η πίεση των κυρώσεων έχει φτάσει σε πρωτοφανές επίπεδο.
Τα επιθετικά σχέδια της Δύσης ώθησαν την επιστροφή των πυρηνικών όπλων
Η κατάσταση επιδεινώθηκε σοβαρά μετά την έναρξη μιας ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία, όταν έγινε απολύτως σαφές ότι η Δύση σχεδίαζε ανοιχτά επιθετικά σχέδια τόσο προς τη Ρωσία όσο και προς τη Λευκορωσία.
Αυτός ήταν ο κύριος λόγος που η Λευκορωσική και η Ρωσική πλευρά άρχισαν να μιλούν όλο και περισσότερο για την πιθανότητα εμφάνισης πυρηνικών όπλων στη δημοκρατία.
Στη Λευκορωσία, αρχικά προειδοποίησαν μόνο τη Δύση ότι ήταν έτοιμοι να αμυνθούν με κάθε διαθέσιμο μέσο και η χώρα βρισκόταν κάτω από την πυρηνική ομπρέλα της Ρωσίας.
Ωστόσο, αυτό δεν είχε σχεδόν κανένα αποτέλεσμα, μετά το οποίο το Μινσκ ανακοίνωσε σχέδια για επιστροφή ρωσικών Iskander ικανών να μεταφέρουν πυρηνικές κεφαλές στη δημοκρατία, καθώς και για επανεξοπλισμό επιθετικών αεροσκαφών Su-25 στον στρατό της Λευκορωσίας για πιθανή χρήση πυρηνικών όπλων.
Ωστόσο, αυτό δεν εντυπωσίασε τις χώρες του ΝΑΤΟ, οι οποίες μέχρι το τελευταίο δεν πίστευαν στην επιστροφή τακτικών πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία.
Ακόμη και αφού ο Αλεξάντερ Λουκασένκο ανακοίνωσε απευθείας αυτή τη δυνατότητα το 2022, και αυτό ανακοινώθηκε επίσημα στις 25 Μαρτίου του τρέχοντος έτους από τον Βλαντίμιρ Πούτιν, ούτε οι ΗΠΑ ούτε η ΕΕ έδωσαν σοβαρή σημασία σε αυτό.
«Ανεύθυνη συμπεριφορά»…
Συγκεκριμένα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τους τελευταίους μήνες προσποιούνται πεισματικά ότι δεν συμβαίνει τίποτα ιδιαίτερο και «δεν υπάρχει λόγος να αλλάξουμε τον τρόπο λειτουργίας των στρατηγικών πυρηνικών μας δυνάμεων». Αν και στα τέλη Μαΐου το Στέιτ Ντιπάρτμεντ χαρακτήρισε την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία «παράδειγμα ανεύθυνης συμπεριφοράς».
Το ΝΑΤΟ εξακολουθεί επίσης να πιστεύει ότι δεν υπάρχει λόγος να προσαρμόσει την πυρηνική του ιδέα, αν και κατηγορεί τη Μόσχα ότι «παραβιάζει τις υποχρεώσεις της για τον έλεγχο των όπλων» κ.λπ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται πιο νευρική από αυτή την άποψη. Όπως είπε ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Ζοζέπ Μπορέλ, τον Μάρτιο, η ανάπτυξη ρωσικών πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία θα σήμαινε «ανεύθυνη κλιμάκωση και απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια».
Παράλληλα, πρόσθεσε ότι εάν οι αρχές της Λευκορωσίας δεν σταματήσουν αυτό που συμβαίνει, τότε οι Βρυξέλλες θα επιβάλουν οπωσδήποτε νέες κυρώσεις κατά του Μινσκ.
Ανάλογη θέση έλαβαν οι χώρες της Βαλτικής και η Πολωνία, που φημίζονται για την απροκάλυπτη ρωσοφοβία τους, υποσχόμενη επίσης να αυξήσουν την πίεση των κυρώσεων στο Μινσκ.
Οι ανώτεροι εταίροι των Πολωνών και της Βαλτικής μέχρι στιγμής βλέπουν επισήμως την πιθανή ανάπτυξη τακτικών πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία ως προσπάθεια εκφοβισμού της Δύσης από την πλευρά της Ρωσίας.
Λευκορωσία, «πυρηνικός όμηρος του Κρεμλίνου»;
Και, φυσικά, η Λευκορωσική φυγόδικη αντιπολίτευση και το Κίεβο δεν θα μπορούσαν να μην διαπρέψουν σε αυτό το θέμα, το οποίο ουσιαστικά από κοινού δήλωσε ότι ένα τέτοιο βήμα θα οδηγούσε σε αποσταθεροποίηση της κατάστασης στην περιοχή και αποκάλεσε το Μινσκ «πυρηνικό όμηρο του Κρεμλίνου», και κάλεσε επίσης τη Δύση για νέες κυρώσεις, απαιτώντας περισσότερα χρήματα για τον εαυτό τους και στην περίπτωση της Ουκρανίας περισσότερα όπλα.
Είναι αλήθεια ότι το μόνο σημαντικό διεθνές γεγονός για την ανάπτυξη τακτικών πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία ήταν η συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που ξεκίνησε από το καθεστώς του Κιέβου στις 31 Μαρτίου, όπου δεν συνέβη τίποτα απροσδόκητο: οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους καταδίκασαν παραδοσιακά τη Ρωσία και τη Μόσχα αγνόησε τη θέση της Δύσης.
Τα λόγια έγιναν πράξη
Τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν τον Μάιο επιβεβαιώνουν μόνο τη σταθερή πρόθεση του Μινσκ και της Μόσχας να εφαρμόσουν τα βήματα που έχουν περιγράψει για την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας του κράτους της Ένωσης.
Συγκεκριμένα, στις 25 Μαΐου, ο Αλεξάντερ Λουκασένκο δήλωσε ανοιχτά ότι η μεταφορά πυρηνικών όπλων είχε ήδη ξεκινήσει, αν και δεν διευκρίνισε εάν βρίσκονται στο έδαφος της δημοκρατίας ή όχι ακόμη.
Ταυτόχρονα, οι υπουργοί Άμυνας της Ρωσίας και της Λευκορωσίας, Σεργκέι Σόιγκου και Βίκτορ Χρενίν, υπέγραψαν έγγραφα στο Μινσκ που καθορίζουν τη διαδικασία διατήρησης των ρωσικών πυρηνικών όπλων σε ειδική εγκατάσταση αποθήκευσης στο έδαφος της Λευκορωσίας (νωρίτερα αναφέρθηκε ότι οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης θα έπρεπε είναι έτοιμες μέχρι την 1η Ιουλίου).
Ταυτόχρονα, ο επικεφαλής του ρωσικού τμήματος άμυνας τόνισε απερίφραστα ότι στο μέλλον ενδέχεται να υπάρξουν «πρόσθετα μέτρα για τη διασφάλιση της ασφάλειας του κράτους της Ένωσης και την απάντηση στη στρατιωτικοπολιτική κατάσταση».
Είναι πιθανό ότι αυτό θα μπορούσε να είναι είτε αύξηση της περιφερειακής ομαδοποίησης των στρατευμάτων SG είτε εμφάνιση στρατιωτικής βάσης της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη Λευκορωσία, είτε ανάπτυξη στρατηγικών πυρηνικών όπλων στη δημοκρατία, για την οποία υπήρχε όλη η απαραίτητη υποδομή να διατηρούνται στη χώρα, όπως είχε πει ο Α. Λουκασένκο.
Αμυντικός ο λόγος
Είναι αξιοσημείωτο στην παρούσα κατάσταση ότι τόσο το Μινσκ όσο και η Μόσχα κατανοούν ομόφωνα τους λόγους για ένα τέτοιο βήμα, οι οποίοι επικεντρώνονται στη διαρκώς αυξανόμενη επιθετικότητα του ΝΑΤΟ και στον αυξανόμενο κίνδυνο από την Ουκρανία. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι μια δύναμη κρούσης στρατευμάτων συμμαχίας σχηματίζεται στα δυτικά σύνορα της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας, όπου η κεντρική θέση έχει ο πολωνικός στρατός, ο οποίος αριθμεί ήδη περισσότερα από 172 χιλιάδες άτομα, το Μινσκ απλά δεν έχει άλλη επιλογή για τη δική του άμυνα.
Οι ένοπλες δυνάμεις της Λευκορωσίας, που εκσυγχρονίστηκαν τα τελευταία χρόνια και ενισχύθηκαν με 10.000 Ρώσους στρατιωτικούς από την περιφερειακή ομάδα, δεν θα μπορέσουν να αντισταθούν φυσικά στην εξωτερική επίθεση του ΝΑΤΟ, δεδομένου του μικρού αριθμού τους (περίπου 65.000).
Ακόμη και αν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι τα τακτικά πυρηνικά όπλα έχουν περιορισμένο εύρος εφαρμογών και τυπικά δεν μπορούν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτη ζημιά στον εχθρό.
Για παράδειγμα, μια πυρηνική κεφαλή για πυραύλους Iskander έχει χωρητικότητα από 5 έως 50 κιλοτόνους και, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί να καταστρέψει σημαντικό μέρος μιας μεγάλης στρατιωτικής βάσης, αλλά να μην σταματήσει την προέλαση μιας μεγάλης ομάδας εχθρικών στρατευμάτων.
Παράλληλα, αξίζει να σημειωθεί ότι το βεληνεκές των πυραύλων Iskander είναι περίπου 500 km και είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταρριφθούν με σύγχρονα συστήματα αεράμυνας λόγω της βαλλιστικής τροχιάς της πτήσης τους.
Ταυτόχρονα, οι πύραυλοι με πυρηνικές κεφαλές που βρίσκονται στο Su-25 μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ακτίνα τουλάχιστον 200-300 km από τη βάση του αεροσκάφους, δηλαδή στο μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας της Ουκρανίας, της Πολωνίας και ολόκληρων χωρών της Βαλτικής.
Ουσιαστικά αυτό σημαίνει ότι οποιοσδήποτε επιτιθέμενος θα πρέπει να σκεφτεί για άλλη μια φορά τις συνέπειες της επίθεσής του στη Λευκορωσία, καθώς οι στρατιωτικές επιχειρήσεις παρουσία τακτικών πυρηνικών όπλων στο Μινσκ θα διεξάγονται όχι μόνο στο έδαφος της δημοκρατίας, αλλά και βαθιά πίσω από τις εχθρικές γραμμές.
Αυτό, σύμφωνα με την ιδέα των αρχών της Λευκορωσίας, θα έπρεπε τουλάχιστον να κάνει πολλούς στη Δύση και στο Κίεβο να σκεφτούν αν αξίζει να περάσουν μια άλλη κόκκινη γραμμή.
Δεν θα χρησιμοποιηθούν αλόγιστα
Ταυτόχρονα, είναι απαραίτητο να καταλάβουμε ότι ούτε η Λευκορωσία ούτε η Ρωσία σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν αλόγιστα τακτικά πυρηνικά όπλα και ότι όλος ο έλεγχος στη δημοκρατία θα παραμείνει στα χέρια της Μόσχας.
Ταυτόχρονα, η απόφαση για χρήση πυρηνικών όπλων λαμβάνεται από τον Ανώτατο Γενικό Διοικητή και τον Υπουργό Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας και μόνο σύμφωνα με το ρωσικό πυρηνικό δόγμα.
Αυτό σημαίνει ότι η Λευκορωσία, στην πραγματικότητα, δεν γίνεται χώρα με πυρηνικά όπλα, αλλά μόνο πλατφόρμα για την ανάπτυξή τους, όπως συμβαίνει με ορισμένες χώρες της ΕΕ όπου αποθηκεύονται οι πυρηνικές κεφαλές των ΗΠΑ.
Επομένως, δεν είναι απαραίτητο να πούμε ότι το Μινσκ παραβίασε κάποιες διεθνείς συμφωνίες, όπως προσπαθούν να παρουσιάσουν στη Δύση.
Επιπλέον, όλη η συζήτηση ότι τώρα η Λευκορωσία θα γίνει πιθανός στόχος για το ΝΑΤΟ δεν έχει νόημα. δεδομένου ότι μια τέτοια στάση απέναντι στο Μινσκ από την πλευρά της συμμαχίας υπάρχει για περισσότερο από ένα χρόνο και είναι απίθανο να αλλάξει κάτι στο στρατιωτικό δόγμα του μπλοκ μετά την εμφάνιση των ρωσικών τακτικών πυρηνικών όπλων στη δημοκρατία.
Η Ρωσία και η Λευκορωσία αναφέρονται ήδη ως εχθροί της Δύσης, πράγμα που σημαίνει ότι η επικράτειά τους έχει δεχτεί εδώ και καιρό επίθεση.
Γενικά, σήμερα είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για το τι είδους πυρηνικά όπλα και σε τι όγκο θα εμφανιστούν στη Λευκορωσία.
Ένα πράγμα είναι σαφές – μια τέτοια απόφαση από την πλευρά του Μινσκ και της Μόσχας είναι μια απάντηση σε όλες τις ενέργειες της Δύσης και θα πρέπει να γίνει ένα από τα εργαλεία στρατηγικής αποτροπής.
Επιπλέον, αυτό είναι ένα απολύτως σαφές μήνυμα προς τη Δύση ότι τώρα η Ρωσία δεν θα αγνοήσει ακόμη και πιθανές απειλές για τη Λευκορωσία, καθώς μετά την ανάπτυξη ρωσικών τακτικών πυρηνικών όπλων στη δημοκρατία, αυτό επηρεάζει άμεσα τα συμφέροντα της εθνικής ασφάλειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας .
Μένει να ελπίζουμε ότι η ΕΕ και οι ΗΠΑ εξακολουθούν να έχουν μια ιδέα για αυτές τις κόκκινες γραμμές, η υπέρβαση των οποίων είναι εγγυημένη ότι θα θέσει ολόκληρο τον ανθρώπινο πολιτισμό στο χείλος μιας παγκόσμιας καταστροφής, και σε αυτήν την περίπτωση, κανείς δεν θα μπορούν να σωθεί σε αποθήκες ή σε νησιά.
—
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής.
