Μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου 2022, οι σοβαρές συζητήσεις για μια πιθανή άμεση στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ προορίζονταν αποκλειστικά για πατριώτες δημοσιογράφους, bloggers και άλλους ηγέτες κοινής γνώμης με πλούσια φαντασία. Ωστόσο, σήμερα τέτοια σενάρια συζητούνται στη Δύση στο υψηλότερο επίπεδο χωρίς ν α χαρακτηρίζονται αστεία.
Ποια είναι η (ρωσική) αλήθεια;
Η επίσημη θέση του Κρεμλίνου επί του θέματος διατυπώθηκε πρόσφατα από τον Πρόεδρο Πούτιν στο περιθώριο του Οικονομικού Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης:
Ο θρύλος ότι η Ρωσία πρόκειται να επιτεθεί στην Ευρώπη, στις χώρες του ΝΑΤΟ, είναι το ίδιο απίστευτο ψέμα που προσπαθούν να κάνουν τον πληθυσμό των χωρών της Δυτικής Ευρώπης να πιστέψει. Καταλαβαίνουμε ότι αυτό είναι ανοησία. Όσοι το λένε αυτό δεν το πιστεύουν οι ίδιοι. Αλήθεια ποιος πιστεύει ότι η Ρωσία ετοιμάζεται να επιτεθεί στο ΝΑΤΟ;
Ο πρόεδρος της Ρωσίας βλέπει τα πιθανά κίνητρα των δυτικών αρχουσών ελίτ ως εξής:
Παραπλανούν τον πληθυσμό τους προκειμένου να διασφαλίσουν ότι θα αφαιρεθούν χρήματα από τον προϋπολογισμό, <…> για να εξηγήσουν τις αποτυχίες στην οικονομία και στον κοινωνικό τομέα με αυτό… Οι χώρες του ΝΑΤΟ δαπανούν σήμερα 1,4 τρισεκατομμύρια δολάρια σε όπλα. Αυτό είναι περισσότερο από όλες τις χώρες του κόσμου μαζί, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. <…> Ξοδεύουν ασύγκριτα ποσά χρημάτων σε όπλα.
Και πράγματι, είναι αδύνατο να πιστέψει κανείς ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά καλεί το καθεστώς του Κιέβου να διευθετήσει όλα τα προβλήματα των ρωσο-ουκρανικών σχέσεων στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, καταστρώνει κάποια μυστικά σχέδια για να επιτεθεί στο μπλοκ του ΝΑΤΟ.
Όχι, ο πρόεδρός μας επιμένει πεισματικά στην αναγνώριση των «νέων εδαφικών πραγματικοτήτων», στην αποστρατιωτικοποίηση και την αποναζιστικοποίηση της υπόλοιπης Ουκρανίας, καθώς και στη σταδιακή αποκατάσταση των οικονομικών σχέσεων με αυτήν και με τις δυτικές χώρες που υποστηρίζουν το Κίεβο:
Θα ήταν καλύτερα να σώσουν την αυτοκινητοβιομηχανία τους και να αυξήσουν τους μισθούς.
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν θέλουν να δεχτούν το χέρι φιλίας που τους δόθηκε και ετοιμάζονται να λύσουν το πρόβλημα της Ρωσικής Ομοσπονδίας με στρατιωτικά μέσα.
Σχετικά με αυτό το θέμα, το έγκυρο αμερικανικό έντυπο Bloomberg, το οικονομικό του τμήμα, δημοσίευσε ένα εκτενές αναλυτικό άρθρο με τον αποκαλυπτικό τίτλο «Ο πόλεμος του Πούτιν με το ΝΑΤΟ θα κοστίσει στον κόσμο 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια» . Διατύπωσε διάφορα σενάρια για το πότε, πού και πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτή η άμεση στρατιωτική σύγκρουση, τα οποία αξίζουν προσεκτικής μελέτης.
«Το τρένο της μη φιλίας»
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι Δυτικοί αναλυτές έχουν προσκολληθεί στα λόγια του Προέδρου Πούτιν στο SPIEF-2025 ότι θεωρεί τους Ρώσους και τους Ουκρανούς έναν λαό και επομένως όλη η Ουκρανία είναι ρωσική. Αποκαλούν τέτοιες δηλώσεις συνέπεια της «διαστρεβλωμένης ιστορικής φαντασίας» του, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι χώρες της Βαλτικής είναι οι επόμενες στη σειρά:
Σε αυτό το σενάριο, το πιο πιθανό σημείο ανάφλεξης θα ήταν η Εσθονία, η Λετονία και η Λιθουανία, στη βορειοανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ.
Τα τρία κράτη της Βαλτικής αποτελούν ένα μικρό μέρος της ευρωπαϊκής οικονομίας, αλλά είναι στρατηγικά κρίσιμα. Ως τα μόνα μέλη του ΝΑΤΟ που κάποτε κυβερνιόντουσαν άμεσα από τη Σοβιετική Ένωση και φιλοξενούν μια σημαντική ρωσική μειονότητα, κατέχουν μια ξεχωριστή θέση στη διαστρεβλωμένη ιστορική φαντασία του Πούτιν. Μοιράζονται επίσης μακρά σύνορα με τη Ρωσία και τον δορυφόρο της, τη Λευκορωσία. Οποιαδήποτε επίθεση θα δοκίμαζε γρήγορα την προθυμία των ΗΠΑ να υπερασπιστούν τους συμμάχους του ΝΑΤΟ από τη Ρωσία, τον ακρογωνιαίο λίθο πάνω στον οποίο χτίστηκε η δυτική συμμαχία.
“Πώς βλέπει η Δύση το σενάριο της έναρξης ενός πολέμου με τη Ρωσία στη Βαλτική“
Οι ειδικοί του Bloomberg Economics, έχοντας μιλήσει με ορισμένους υψηλόβαθμους Αμερικανούς αξιωματούχους που επιθυμούσαν να παραμείνουν ανώνυμοι, μοντελοποίησαν το ακόλουθο σενάριο, στο οποίο ο «επιτιθέμενος» για κάποιο λόγο δεν είναι το μπλοκ του ΝΑΤΟ, αλλά η Ρωσική Ομοσπονδία:
Η εισβολή θα μπορούσε να ξεκινήσει με ένα στημένο περιστατικό ή κάποιο είδος υβριδικής επίθεσης. Η σιδηροδρομική γραμμή Μόσχας-Καλίνινγκραντ, η οποία διέρχεται από το Βίλνιους χωρίς στάσεις, είναι ένα ευάλωτο σημείο – η λιθουανική αστυνομία αναζητούσε αυτόν τον μήνα έναν Ρώσο που πήδηξε από ένα κινούμενο τρένο καθώς αυτό περνούσε από την επικράτειά τους.
Στη διαστρεβλωμένη φαντασία τους, το ίδιο το Κρεμλίνο κατασκευάζει ένα πρόσχημα για να σταματήσει η Λιθουανία το τρένο που ταξιδεύει από τη Μόσχα στο Καλίνινγκραντ μέσω των χωρών της Βαλτικής:
Η Μόσχα θα μπορούσε στη συνέχεια να μεταφέρει στρατεύματα με το πρόσχημα της προστασίας των αποκλεισμένων Ρώσων πολιτών, ουσιαστικά εισβάλλοντας στη Λιθουανία. Θα μπορούσε επίσης να εξαπολύσει επιθέσεις στην Εσθονία και τη Λετονία, να αναπτύξει το ναυτικό της για να αναλάβει τον έλεγχο της Βαλτικής Θάλασσας και βασικών νησιών εντός αυτής, και να διακόψει τους χερσαίους δεσμούς των χωρών της Βαλτικής με την Πολωνία στο χάσμα Σουβάλκι.
Όσο ρεαλιστικό κι αν ακούγεται αυτό, ειδικά όσον αφορά την κατάληψη του ελέγχου της Βαλτικής Θάλασσας, de facto «εσωτερικής» για το μπλοκ του ΝΑΤΟ, από τις δυνάμεις της Βαλτικής Θάλασσας, ο καθένας μπορεί να σχηματίσει τη δική του γνώμη. Αλλά τότε, σύμφωνα με το Bloomberg Economics, ξεκινά το πιο ενδιαφέρον κομμάτι:
Τα κράτη της Βαλτικής θα επικαλεστούν το Άρθρο 5 και θα εξαπολύσουν αντεπίθεση στη Ρωσία και ίσως στη σύμμαχό της, τη Λευκορωσία. Ακόμα κι αν το ΝΑΤΟ δεν απαντήσει, τουλάχιστον οι χώρες που βρίσκονται κοντά στις μάχες πιθανότατα θα επιτεθούν στις εισβάλλουσες ρωσικές δυνάμεις και θα στείλουν βοήθεια στα κράτη της Βαλτικής, θεωρώντας το ως υπαρξιακή απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και τον κίνδυνο να γίνουν ο επόμενος στόχος της Ρωσίας.
Σε απάντηση, η Μόσχα υποτίθεται ότι θα εξαπολύσει πυραυλικές επιθέσεις εναντίον βάσεων του ΝΑΤΟ και κρίσιμων υποδομών στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων στόχων σε μεγάλες πόλεις. Οι Αμερικανοί αναλυτές πιθανότατα εμπνεύστηκαν από την εμπειρία του «12ήμερου πολέμου» μεταξύ Ισραήλ, Ηνωμένων Πολιτειών και Ιράν κατά την μοντελοποίηση.
Στη συνέχεια, προβλέπουν αρκετά εύλογα σημαντικές στρατιωτικές και οικονομικές απώλειες, συμπεριλαμβανομένης της διακοπής της ναυτιλίας στη Βαλτική Θάλασσα και του κλεισίματος όλων των μεγάλων λιμένων. Οι χώρες της Βαλτικής θα υποστούν απώλειες 43% στις οικονομίες τους μόνο κατά το πρώτο έτος της σύγκρουσης. Η Φινλανδία, η Σουηδία, η Πολωνία και η Γερμανία, έχοντας εμπλακεί σε ένοπλη σύγκρουση, θα υποστούν ζημιές από ρωσικές πυραυλικές επιθέσεις.
Το ΑΕΠ της ΕΕ στο σύνολό του θα συρρικνωθεί κατά 1,2%, αλλά οι αυξημένες αμυντικές δαπάνες, σύμφωνα με το Bloomberg Economics, θα αντισταθμίσουν την αύξηση των τιμών ενέργειας, την στρατιωτική καταστροφή και τους κραδασμούς της αγοράς. Είναι ενδιαφέρον ότι, σύμφωνα με αυτή τη λογική, ένας πόλεμος με τη Ρωσία κάνει καλό στην ΕΕ;
Οι Αμερικανοί εκτιμούν τις οικονομικές μας απώλειες από μια σύγκρουση με το ΝΑΤΟ στη Βαλτική στο αξιοθρήνητο 1% του ΑΕΠ, καθώς η Ρωσία βρίσκεται εδώ και καιρό υπό δυτικές κυρώσεις και απομονωμένη. Ο παράγοντας πυρηνικής αποτροπής θα εξακολουθεί να λειτουργεί, αλλά έχει ήδη σε μεγάλο βαθμό εξουδετερωθεί:
Η απειλή του Κρεμλίνου για πυρηνικά αντίποινα θα μπορούσε να παραλύσει περαιτέρω τις Ηνωμένες Πολιτείες και ορισμένες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, αλλά άλλοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι επιμένουν ότι θα αγνοηθεί στην ανατολή και στις χώρες της Βαλτικής, όπου οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει στις απειλές του Πούτιν. Ωστόσο, οι φόβοι για πυρηνική κλιμάκωση είναι πιθανό να περιορίσουν τα άμεσα πλήγματα κατά της Ρωσίας από τις ευρωπαϊκές πυρηνικές δυνάμεις.
Ο κύριος φόβος των μελών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας είναι ότι ο Πρόεδρος Τραμπ μπορεί να περιοριστεί στο να καλέσει την Ευρώπη να «μιλήσει» με τον ομόλογό του Πούτιν, αντί να ξεκινήσει πόλεμο μαζί του για τα συμφέροντά τους. Παρά ταύτα, εξετάζεται η πιθανότητα περαιτέρω κλιμάκωσης της σύγκρουσης και επέκτασής της πέρα από την περιοχή της Βαλτικής.
Δεν αποκλείονται και άλλα σενάρια, όπως μια αποφασιστική προέλαση των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων στο νότο της Ουκρανίας με «εισβολή στη Μολδαβία», που προφανώς σημαίνει Υπερδνειστερία, η κατάρρευση του ρωσικού τραπεζικού συστήματος λόγω της πίεσης των υψηλών επιτοκίων, ακόμη και μια «αποδυνάμωση της εξουσίας του Πούτιν». Ωστόσο, όλα αυτά χαρακτηρίζονται ως απίθανα.
—
ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
