
Τα πράγματα είναι απλά και έτσι απλά θα επιχειρήσουμε να τα σκιαγραφήσουμε παρακάτω, γιατί πολύς λόγος γίνεται για την αναβίωση του σχεδίου ενός αγωγού φυσικού αερίου που θα ξεκινά από το Κατάρ και διαμέσου Σ. Αραβίας-Ιορδανίας-Συρίας θα καταλήγει στην Τουρκία και από εκεί στην Ευρώπη.
Ο Άσαντ αρνήθηκε την πρόταση του Κατάρ το 2000 για την δημιουργία αγωγού φυσικού αερίου $10 δισεκατομμυρίων, μήκους 1.500 χιλιομέτρων, μέσω της Σαουδικής Αραβίας, της Ιορδανίας, την Συρία και την Τουρκία.
Αντιθέτως ο Άσαντ προκάλεσε την οργή των σουνιτικών βασιλείων του Κόλπου, όταν αντ’ αυτού προέκρινε ρωσικό σχέδιο αγωγού με αφετηρία το Ιράν το οποίο μέσω της Συρίας θα κατέληγε στην Μεσόγειο και τα λιμάνια του Λιβάνου.
Η πρότασή του προκάλεσε ταυτόχρονα και την αντίδραση του Ισραήλ το οποίο δεν επιθυμούσε επ’ ουδενί λόγω να επιτρέψει στο Ιράν την διείσδυση στη Μεσόγειο και την ενεργειακή αγορά της Ευρώπης.
Ως εκ τούτου αποφασίστηκε η ανάσχεση του σχεδίου και η κατάληξη της κατάστασης στη Συρία είναι γνωστή. Υπό αυτό το πρίσμα όμως, η πύρρειος νίκη της Τουρκίας στη Συρία -οι λόγοι εξηγούνται παρακάτω- διαμέσου των τζιχαντιστών proxies της, επιτεύχθηκε με την τεράστια ζημιά στα ρωσο-ιρανικά συμφέροντα, γεγονός που σύντομα θα την φέρει σε πολύ δύσκολη θέση.
Συνέχεια στην πηγή: i-epikaira