Η ναυτική παρουσία της Ρωσίας στη Μεσόγειο απειλείται και η Λιβύη έχει αναδειχθεί ως πιθανή εναλλακτική λύση μετά την αποδυνάμωση του ελέγχου της Μόσχας στη Συρία, γράφει λιβυκό δημοσίευμα.
Μετά από πυρκαγιά στο ρωσικό κατασκοπευτικό πλοίο ‘Keldin’ στα ανοιχτά των συριακών ακτών, οι εκθέσεις υπογράμμισαν τη φθίνουσα κατάσταση του ρωσικού ναυτικού στόλου και την αυξανόμενη αβεβαιότητα σχετικά με τη μακροχρόνια παρουσία του στη Συρία.
Σύμφωνα με τον Guardian, η πυρκαγιά —η οποία χρειάστηκε σχεδόν πέντε ώρες για να περιοριστεί από το πλήρωμα— έχει εγείρει σοβαρές αμφιβολίες για τη ναυτική ετοιμότητα και τις επιχειρησιακές δυνατότητες της Ρωσίας.
Αυτό το περιστατικό ακολουθεί μια άλλη πυρκαγιά μόλις δύο μήνες νωρίτερα στην πυραυλική φρεγάτα Admiral Gorshkov, ενισχύοντας τις ανησυχίες σχετικά με την ικανότητα της Ρωσίας να διατηρήσει σταθερή στρατιωτική παρουσία στη Μεσόγειο.
Η ρωσική ναυτική βάση Ταρτούς και η αεροπορική βάση Χμεϊμίμ στη Συρία υπήρξαν βασικοί πυλώνες της μεσογειακής στρατηγικής της, επιτρέποντας στη Μόσχα να προβάλλει ισχύ στην περιοχή για χρόνια.
Ωστόσο, οι πρόσφατες πολιτικές αλλαγές στη Συρία έθεσαν σε κίνδυνο τη μακροπρόθεσμη παρουσία της Μόσχας.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα, η προσωρινή κυβέρνηση της Συρίας ακύρωσε μια συμφωνία του 2019 με μια ρωσική εταιρεία, αφαιρώντας από τη Μόσχα τον εμπορικό έλεγχο στο λιμάνι Ταρτούς.
Η πυρκαγιά σε ρωσικό κατασκοπευτικό πλοίο ανεβάζει ξανά το όνομα της Λιβύης μεταξύ των εναλλακτικών της Μόσχας στη Μεσόγειο, γράφει το λιβυκό δημοσίευμα.
Αυτή η οπισθοδρόμηση θέτει σε κίνδυνο την ικανότητα της Ρωσίας να διατηρήσει τη στρατιωτική της υποδομή στη Συρία, αναγκάζοντας τη Μόσχα να αναζητήσει αλλού στρατηγικές εναλλακτικές.
Μια ερευνητική εργασία του Ιανουαρίου 2025 από το Royal United Services Institute (RUSI) προσδιόρισε τη Λιβύη ως την πιο βιώσιμη εναλλακτική λύση της Ρωσίας στη Συρία. Η Μόσχα έχει ήδη περίπου 2.000 στρατιωτικό προσωπικό στη Λιβύη, κυρίως συγκεντρωμένο στη Βεγγάζη και την κεντρική Λιβύη, όπου οι δυνάμεις της Ομάδας Βάγκνερ υποστηρίζουν τον Χάφταρ για χρόνια.
Ενώ η Λιβύη προσφέρει μια στρατηγική ευκαιρία, η κίνηση δεν είναι χωρίς κινδύνους. Η έκθεση RUSI προειδοποιεί ότι η επιρροή της Ρωσίας στη Λιβύη συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τον Χάφταρ, πράγμα που σημαίνει ότι η μεσογειακή στρατηγική της Μόσχας θα μπορούσε να είναι ευάλωτη σε αλλαγές συμμαχιών στο ασταθές πολιτικό τοπίο της Λιβύης.
Σε αντίθεση με τη Συρία, όπου η Ρωσία είχε μακροχρόνια συνεργασία με τον Άσαντ, η Λιβύη παραμένει κατακερματισμένη, καθιστώντας την λιγότερο προβλέψιμη βάση επιχειρήσεων, γράφει η λιβυκή al Wasat.
—
